Yaban

Yazar: Yakup Kadri Karaosmanoğlu

Millî Mücadele sırasında Orta Anadolu’da bir köy. Tanzimat aydınının sosyo-
psikolojik özelliklerinin uzantılarını taşıyan Ahmet Celal. Kendini kurtarıcı 
olarak gören, halkı eğitmeyi (ya da adam etmeyi) görev edinmiş, kafasında 
yarattığı gerçekle yaşanan gerçeğin çatışması sonucu “yaban”laşan tipik 
aydın.
Yirminci yüzyılın ilk yarısında büyük bir üretkenlikle dergilere yazdığı şiir, 
öykü, makale ve eleştri türü yazılarla Türk edebiyatı sahnesine adımını atan 
Yakup Kadri Karaosmanoğlu, romanları, hikayeleri, denemeleri, oyunları 
ve anılarıyla, en önemli edeiyatçılarımız arasında yer alır. Üslup özellikleri 
bakımından Yakup Kadri’nin 1910’dan 1974’e dek verdiği eserler Türkçe’nin 
geçirdiği bütün evreleri yansıtır. Eserlerinin konu ve fikir zenginliği de 
dil özelliklerinin çeşitliliğinden aşağı kalmaz. Yakup Kadri’nin Fransız 
edebiyatı etkisinde başlayan yazarlığı, 1920’lerden sonra özgün bir sese 
kavuşarak siyasi ve sosyolojik konulara, tarihe, dönem çatışmalarına ve 
birey psikolojisi irdelemelerine yönelir. Fecr-i Ati’den yetişmiş ama bunu 
izleyen elli yıl boyunca toplumsal koşullar, tarihi süreçler ve bireysel 
portreleri romanın dokusuna işlemek için roman tekniğiyle de boğuşmuş 
bir yazar olan Karaosmanoğlu’nun eserleri, hala tüketilmemiş ayrıntılarının 
tartışılıp incelenmesi gereken zengin bir “panoroma”dır.