Gece İbadeti

 Abdulhakim Yüce

Kur’ân-ı Kerim, gece ibadetine verilen mükâfatın büyüklüğünü şöyle ifade eder: “Yaptıklarına

karşılık olarak onlar için ne gözler aydınlatıcı (nimetler)in saklandığını hiç kimse bile-mez.” (Secde,

32/17). Bu ayet, gece ibadetine devam edenlerin ahirette ulaşacağı ödülün büyüklüğünü belirtmekle kalmaz; aynı zamanda bu mükâfatın mahiyetinin insan idrakini aşan bir sır olarak Allah’ın ilminde gizli olduğunu da bildirir.

Gece ibadeti, sadece bu ümmete değil, önceki ümmetlere de farz kılınmış ya da tavsiye edilmiş değerli bir kulluk yoludur. Kur’an, ehl-i kitaptan bazı kimselerin gece vakitlerinde Allah’ın ayetlerini okuyarak secdeye vardıklarını haber verir. Peygamber Efendimiz (s.a.s.) de gece namazını ümmetine ısrarla tavsiye etmiş, bunun önceki salihlerin de ortak ibadet geleneği olduğunu vurgulamıştır. Bu yüzden ilk Müslüman neslin ruhî ve bedenî terbiyesinde gece ibadeti temel bir yer tutmuştur. Nitekim başlangıçta bu ibadet onlar için farz kılınmış, böylece İslam’ın temel kadrosu manen sağlam bir zemine oturtulmuştur.

Resûlullah (s.a.s.) bu ibadetin önemini “Gece ibadeti mü’minin şerefi dir.”, “Allah için sabahlayan göz, ateşi görmez.”, “Gece teheccüd kılanın gündüz yüzü ak olur.” gibi sözleriyle veciz şekilde ifade etmiştir.